برنامه ریزی زندگی
برنامه ریزی زندگی یعنی یافتن راه و روشی برای رفتن از جایی که الان هستیم به جایی که می خواهیم برسیم که می توانیم آن را در قالب یک هدف کلی برای زندگی در بیاوریم، لازم نیست در ابتدا این هدف خیلی واضح و روشن باشد، البته اگر باشد عالی است ولی اگر هم نباشد، فقط در همین حد که مسیر را نشان دهد کفایت می کند، بعداً هرچی در طول مسیر پیش می رویم اهدافمان هم واضح و هم روشن می شوند.
ما وقتی در جهتی که تعیین کرده ایم پیش می رویم، مسیر برایمان روشن می شود و بهتر درک می کنیم که چه چیزهایی خواسته واقعی ما هستند، ما در این مسیر قدرت به دست آوردن خیلی خواسته هایمان را به دست می آوریم، حتی اهداف کوچک تر و کوتاه مدت ما هم هماهنگ و هم راستا با هدف و جهت کلی و برنامه ریزی زندگی ما خواهند بود.
وقتی اهداف کوچک، کوتاه مدت و کارهایی که انجام می دهیم، خواسته های ما، نگرش ما، برنامه ریزی زندگی ما همه و همه در یک راستا و در یک جهت باشد، قدرتی به دست می آوریم که در حالت معمولی حتی قابل تصور هم نیست، ما قدرت خلق کردن زندگی که دوست داریم را به دست می آوریم.
تعیین هدف و جهت کلی زندگی و همین طور داشتن برنامه زندگی باعث ایجاد تمرکز می شود که یکی از ویژگی های ضروری مخصوصا در زندگی الان است، در این حالت دیگر ما فرصت ناله و شکایت را نخواهیم داشت، آنقدر هدف داریم که بخواهیم به آنها برسیم که دیگر فرصتی برای ناله، شکایت، یاس، ناامیدی و در جا زدن نخواهیم داشت، از اینجا مانده و از آنجا رانده نخواهیم شد، به چه کنم، چه کنم نخواهیم افتاد.
در نهایت داشتن هدف و جهت کلی زندگی و همین طور برنامه ریزی زندگی باعث می شود ما رشد و پیشرفت کنیم، چیزی که خواسته قلبی همه انسان هاست.